Çocukların Yeni Yemekler Keşfetmesinin Püf Noktaları - 1

Sen nasıl ne yiyip ne yemeyeceğine, doyup doymadığına karar verebiliyorsan; çocuğunun da karar verebileceğini unutma! Çocuğunun sesine kulak ver! 6 ayını dolduran bir bebek bile doyduğunu veya daha fazla yemek yemeyi istemediğini başını çevirerek belli eder. Ama anne çocuğunun doyduğu miktarla kendi doyamayacağı için, onun da doyabileceğini düşünmez. Tabaktakileri bitirmesi için baskı yapar. Yapılan her baskı ise çocuğu yemekten uzaklaştırır! Çocuğunun seçim yapmasına izin ver! Tek seçenek sunman, onun özgürlüğünü ve seçim hakkını kısıtlar. Oysaki yemekte birkaç alternatif sunman ve seçim yapmasına izin vermen; çocuğunun düşüncelerine ve ona verdiğin değeri gösterir. Yemekte alternatif yoksa da “Yemeğini hangi tabakla yemek istersin, haydi sen seç!” demen bile, çocuğunu motive edecektir :)

Çocuğun sadece dış görünüşüyle değil; davranışlarıyla da size benzer! En başından beri, sessiz bir seyirci olarak, sizi (anne-baba) izlediğini unutma! Yemek masasında, sizlerin yemeğe yaptığı ufak bir mimik bile çocuğunu etkileyecek ve yemeğin tadına bile bakmadan tepki göstermesine yol açacaktır. Aynı şekilde bu kuralın mutfağınızda da geçerli olduğunu unutma! Çocuğunun sağlıklı beslenmesini ve sağlıksız abur cuburlardan uzak durmasını istiyorsan; önce buzdolabı ve mutfak dolaplarındaki besinlere bir göz at! Çocuğunun yemesini istemediğin ne kadar çok besin var değil mi? O zaman değişime önce kendinizden ve mutfağınızdan başlayın; sonra çocuğunuzdan sağlıklı beslenmesini isteyin :)

Çocuğun düzensiz besleniyor, saatlere uymuyor ve dolayısıyla yemek yemesi gerektiğinde yemiyorsa; yemeklerin yemek saatinde ve yemek masasında yenmesi gerektiği bilincini oluştur! Çocuğun yemek saatinde yemeğini yemiyorsa, yemek saatleri süresince masada oturmasını sağla ve bir sonraki öğüne kadar –ara öğün de dahil olmak üzere- yemek sunma. Bu süreçte çocuğun gelip yemek isterse veya acıktığını belli ederse; uygun bir dille bir sonraki yemek saatine kadar beklemesi gerektiğini söyle. Biraz zorlu bir süreç ama lütfen sabırlı ol, üzüldüğünü asla belli etme. Yemek düzeni oluşturduktan sonra ara öğünleri eklemeyi de ihmal etme :)

Beslenmek, canlıların yaşamlarını devam ettirebilmeleri için ihtiyaç duyulan bir gereksinimdir. Çocuğunun da yemek yemenin doğal bir ihtiyaç olduğunu öğrenmesini ve kabullenmesini sağla. Yemekleri ödül veya ceza olarak kullanman; çocuğunun beslenmeye bakışını değiştirir. “Yemeğini yersen çikolata yiyebilirsin”, “Yemeğini yemezsen çikolata yiyemezsin” veya “Tabağındakiler bitmezse parka gidemezsin” gibi tutumlar çocukların yemeğe karşı daha fazla tepki göstermelerine yol açar ve çocuk fark eder ki: “yemeğin sonunda ödül varsa, tadı zaten kötüdür”!

Yemek saati geldi, gün boyunca özenerek yaptığın yeni bir yemeği çocuğunun önüne koydun ve o da ne? Çocuğun dilinin ucuyla tadına baktı ve tabağı eliyle itti. Doğal olarak sende büyük bir hayal kırıklığı! Hemen vazgeçme! Çocuğunun yeni bir besini/yemeği yemesinden önce tadına bakması ve alışması gerekir, unutma :)

Çocuğunun yeni bir yemeği yemesini istiyorsan, tabağına minik bir lokma koy. Öncelikle çocuğun o yemeği görmeye alışacak, sonra tadına bakacak ve daha sonra da yemeye başlayacaktır. Tadına bakıp yedikçe tabaktaki yemek miktarını zamanla arttır. Bir anda fazla arttırmamaya da dikkat et :)

Çocuğunun yeni bir yiyeceğe/yemeğe alışması için onu en az 10-15 kez görmesi, tadına bakması ve yemesi gerekir! Alışana kadar yemeyi reddedebilir, dokunabilir, koklayabilir, yalayabilir, tadına bakıp çıkarabilir. Önemli olan bu dönemde çocuğuna karşı sabırlı olman, umutsuzluğa kapılıp vazgeçmemen ve çocuğunu teşvik etmendir.